Substancja sprzedawana współcześnie jako szare mydło, jest mydłem sodowym, a onegdaj było potasowym. Stąd zamysł mojej linii mydeł potasowych do użytku gospodarczego. Z takiego mydła na bazie oleju rzepakowego powstaje pianka piorąca.

Bez fosforanów, bez nonylofenolu, bez wyrzutów sumienia o stan wód na Ziemi, bez problemów u alergików,

bez podrażnień dróg oddechowych.

Pianka wypróbowana na praniu czarnym (ubrania nie szarzeją), kolorowym, białym, w temperaturze do 60 stopni, ale możliwe, że będzie skuteczna także w wyższej temperaturze. Specyfiki oparte na mydle dodaje się do bębna pralki, można je wcześniej rozpuszczać, aby jakaś grudka nie utknęła w zagnieceniu prania i już tam nie pozostała. Do prania czasem dodaję jeszcze nadwęglan sodu (bakteriobójczy, wybielający). Raz w miesiącu odprawiam pranie czyszczące pralkę, ozywając 1 szklanki mieszanki boraksu i sody oczyszczonej (w stosunku 1:1) w temp 90 stopni i drugi, równie długi cykl, ze szklanką octu spirytusowego.

Mydło gospodarcze potasowe robione z oleju lnianego, używanego do olejowania podłóg. Jednoprocentowe przetłuszczenie mydła tworzy lekuchną powłokę zabezpieczającą drewno - mebli i podłóg.

Wiosną, kiedy słońce wystawi na widok publiczny wszystkie zacieki na oknach i plamy na szafkowych drzwiczkach, "najsampierw zmyj to octem" - jak radziły babcie Bardzo dobrze sprawdza się ocet ze skórek cytrusów (i ananasa) o którym wspominała Wioletta Olejarczyk. Pachnie cytrusowo, sprząta octowo. Uwaga, kiedyś chlapnęłam sobie nim na twarz i zaczerwienienie zniknęło dopiero po kilku dniach, więc moc swoją ma! Po domyciu octem, kolejne mycie już znów z użyciem mydlin mydła lnianego. Podłoga nie klei się jak w przypadku niedofroterowanej pasty, ma miły błysk i usatysfakcjonowana leży cichutko.